Tuesday, April 24, 2012

Неплатена




11 црвени рози.
Не велам јас не, само сонив трња.
Си ги изгорeв стапалата
газејки по ѕвездите.
Ми падна жал, а не требаше.
Колку повеќе смрдам, толку помалку чувствувам.
11 луѓе на смртта.
Не велам јас не, само снегот  се топи
Така долго време се смеам
кога ги бројам деновите
и ги мислам зборовите
со кои треба да се тешам.
Знам јас кој што напишал
и знам кој каде крадел
само не знам кој каде бегал.
И љубовта била простотија
огромна црна дупка, самотија
11 потонати градови
Не велам јас не,  само мислам глупости,
и убави работи, кои секако нема да се случат.

No comments:

Post a Comment